"Ο Χορός του Θανάτου" το βιβλίο της ΒΙΚΥΣ ΒΕΛΒΕΤ

 Ισπανία, τέλη του Μεσαίωνα.

Ο χορός του θανάτου, ένας χορός που στόχο έχει την εξοικείωση των ανθρώπων με την ιδέα του θανάτου, χορεύεται ως μέρος των εορταστικών εκδηλώσεων για την ημέρα της Χάρτας των Προνομίων. Μόνο που κανείς δε φαντάζεται ότι ο χορός, αντί να γίνει μέρος μιας συμβολικής παράστασης, σηματοδοτεί έναν ολόκληρο κύκλο τελετουργικών δολοφονιών.

Η Ελβίρα, μια νεαρή γυναίκα του χωριού, αρχίζει σταδιακά να αντιλαμβάνεται πως ο θάνατος στήνει τον χορό του γύρω από το δικό της όνομα, ενώ μια σειρά από απειλητικές επιστολές φέρνουν στην επιφάνεια αίμα, απώλειες  και τρομαχτικά μυστικά που το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να αντέξει ...

Μια γέννηση που ανατρέπει τις ισορροπίες. Ένας χορός που δεν είναι εξορκισμός αλλά ξόρκι κακού... Κλάμα μωρού και γέλιο σκοτεινών θεών.

" Φωνάζω, μα κανείς δε με ακούει. Νιώθω να βρίσκομαι σε λάκκο με δηλητηριώδη φίδια. Το ακατάπαυστο τσίμπημα τους είναι ένας αργός, βασανιστικός θάνατος, που όσο και αν επιθυμώ να πεθάνω, εκείνος αργεί, αργεί, αργεί".

Θα μπορέσει η Ελβίρα να σπάσει τον κύκλο του αίματος;

Εκδόσεις Υδροπλάνο

Βιογραφικό:

Όταν το χαρτί και το μολύβι μου έδωσαν τη δυνατότητα να εκφράζομαι, τότε με τα πεταμένα ημερολόγια και τα σκόρπια στιχάκια, περιέγραφα τα όνειρα και τα βαθιά μυστικά μου. Γεννήθηκα στο νησί των ιπποτών την πιο κιτς εποχή, τη δεκαετία του ’80. Ανέκαθεν μαγευόμουν από τα παραμύθια, τους τοπικούς θρύλους και άφηνα την παιδική μου φαντασία να καλπάσει και να δημιουργήσει νέους μύθους. Η κλασική λογοτεχνία κέρδισε εξ αρχής την περιέργειά μου, διότι τότε οι άνθρωποι ακόμη υπερανέλυαν τις σκέψεις τους με πομπώδεις λέξεις. Ωστόσο, παραδέχομαι ότι η Βίβλος είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία, πράγμα αντιφατικό για κάποιαν που ακούει rock-metal μουσική. Εργάζομαι ως βρεφοκόμος, και τραγουδάω –αλλά, και γράφω στίχους- σε μια νέα metal μπάντα τους Iron Face. Ο Χορός του Θανάτου είναι το πρώτο ολοκληρωμένο μου μυθιστόρημα.