Σάββας Κοντόγιαννος "Από την οικοδομή στη ζωγραφική"

 

Σαράντα ολόκληρα χρόνια τα χέρια του πατέρα μου, Σάββα Κοντόγιαννου, μάτωναν, καίγονταν ή πάγωναν σηκώνοντας σίδερα της οικοδομής. Η ζωή δύσκολη, οι υποχρεώσεις πολλές και οι επιλογές της μετρημένες. Το μεροκάματο ήταν αναγκαίο κι ο ελεύθερος χρόνος σχεδόν ανύπαρκτος.  Άσε και που να υπήρχε η δυνατότητα να τεμπελιάσει, με τόση κούραση, η επιλογή του ήταν να μείνει ξαπλωμένος στον σουφά ή να γαληνέψει αγναντεύοντας τη θάλασσα και ψαρεύοντας. Για τη ζωγραφική ούτε λόγος! 

Ήξερα πως ο πατέρας μου είχε ταλέντο, πως όταν έπιανε μολύβι στα χέρια του κι έβλεπε μια εικόνα θα την αποτύπωνε σαν καρμπόν στο χαρτί. 

Κι εμένα μ' είχε ζωγραφίσει μια φορά και το χαμόγελο μου δεν έλεγε να φύγει από τα χείλη μου. 

Κι ύστερα ήρθε η σύνταξη κι ο ελεύθερος χρόνος ήταν πια άπλετος. Και τότε ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ανθίσει το ταλέντο του. 

Άρχισε να παρακολουθεί εκπομπές στην τηλεόραση και στο you tube. Παρήγγειλε παλέτα, χρώματα, πινέλα και σ ένα μικρό δωμάτιο έστησε το εργαστήρι του. 

Οι πίνακες ζωγραφίζονταν ο ένας μετά τον άλλο και το δωμάτιο γέμιζε με χίλια δυο τοπία και χρώματα και πρόσωπα. Ένας οικοδόμος μεταμόρφωσε τον εαυτό του σε έναν καλλιτέχνη έτσι απλά, από αγάπη και μόνο για την τέχνη...

Γιατί η τέχνη βρίσκεται μέσα μας και ψάχνει το κατάλληλο έδαφος για να αρχίσει να βγάζει άνθη και να ομορφαίνει τον κόσμο...κι ο πατέρας μου καθημερινά ομορφαίνει τον δικό μας κόσμο  με τα δικά του έργα τέχνης που είναι ζωγραφισμένα με μεράκι κι αγάπη...

Τα όνειρα μας μπορούν να ανθίσουν σε όποια ηλικία κι αν είμαστε...ακόμα και στα εβδομήντα...γι' αυτό να μην τα παρατάτε ποτέ!!

Ο Σάββας Κοντόγιαννος γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Αρχάγγελο της Ρόδου. Είναι παιδί πολύτεκνης οικογένειας με πέντε αδερφούς και τρεις αδερφές. Ο πατέρας του και παππούς μου, Γιώργος Κοντόγιαννος, ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος, αγιογράφος και μουσικός. Η μητέρα του και γιαγιά μου, Ζωή Κοντόγιαννου, ήταν μια γυναίκα θεοσεβούμενη, τίμια και πολύ αγαπητή από όλους. 

Είναι παντρεμένος με τη Στέλια Σαρικά, βράχος για την οικογένεια μας, κι έχει δύο παιδιά: τη Ζωή που είναι η μεγαλύτερη και τον Γιώργο. Έχει πέντε εγγόνια: τρεις εγγονούς και δύο εγγονές.

Εμείς τα παιδιά του δυστυχώς δεν κληρονομήσαμε το ταλέντο του...ευχόμαστε να ένα από τα εγγόνια του να γίνει ένας καλλιτέχνης όπως κι αυτόν... 

Κι εδώ είναι μερικά απο τα έργα του: