"Η ασκητική της αγάπης" Χριστιανικές διδαχές από τη γερόντισσα Γαβριηλία

Η γερόντισσα Γαβριηλία ήταν η μοναχή της ορθοδόξου εκκλησίας που έγινε διεθνώς γνωστή για το μοναδικό της χάρισμα ως πνευματική οδηγός. 

Την χαρακτήριζε ένας πνευματώδης και ευφυέστατος νους που ποτέ δεν θάμπωσε με την ηλικία. διέθετε ενθουσιασμό και προθυμία όταν βοηθούσε τους άλλους, όποιο κι αν ήταν το κόστος σε χρόνο η αφοσίωση. Πάνω από όλα όμως, διέθετε μία σπάνια ικανότητα να κατανοεί όσους την πλησίαζαν για καθοδήγηση.

Στην εμφάνιση ήταν μικρόσωμη αλλά γεμάτη ζωντάνια. διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής της μία νεανική φρεσκάδα και μία ακτινοβολία που αντανακλούσε σε όλους και μαρτυρούσε την εσωτερική της εν Χριστώ ζωή.

(Canon E. Every, 1992)

Είχε πει κάποτε σε μία της φίλη:

"Το περίεργο είναι ότι, ενώ ο άνθρωπος συχνά αναζητεί την θεία έμπνευση σε ερειπωμένους ή παλαιούς ναούς, δεν μπορεί να την βρει στα ανθρώπινα ερείπια... Τι κρίμα..."

Η πίστη της και η τεράστια ελευθερία που της έδινε, δεν μπορούσε να συγκρατηθούν μέσα της. Όπου πέρασε, αυτές ξεχείλιζαν και παρέσερναν. Ενέπνεαν και εμψύχωναν. Μία από εκείνες τις μέρες, εγγραφές σε έναν αγαπημένο της φίλο:

"Βρες μία τρύπα στον τοίχο της φυλακής σου και δραπέτευσε! Για σένα, όλος ο κόσμος θα είναι Ελευθερία και τότε θα ανακαλύψεις ότι μόνο η αγάπη μετράει. Και όπου υπάρχει αγάπη, ακόμα και το να κόβεις δάχτυλα ποδιών και χεριών λεπρών, φαγωμένα από τη γάγγραινα και τα ποντίκια, γίνεται στιγμή ευλογίας και ο ήλιος ανατέλλει στην καρδιά σου και από μέσα σου ξεπηδά το "Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον" του προφήτη Δαβίδ..."

Σ' ένα γράμμα στον Μπάμπα Άμτε γράφει: 

"Γνωρίζω ότι πίσω από το κάθε τι βρίσκεται το θέλημά Του. Γενηθήτω...γιατί είναι πάντα καλύτερο από οτιδήποτε άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί ή να ελπίσει..."

Από το βιβλίο "Η ασκητική της αγάπης" Γερόντισσα Γαβριηλία