Όσο λιγότερο εμπιστεύεσαι, τόσο λιγότερο πληγώνεσαι... Ζωή Κοντόγιαννου

 

Πληγωμένη εμπιστοσύνη

Ήμουν μικρή κι εμπιστευόμουν τους ανθρώπους.

Κάποιος κάποτε με γρατζούνησε.

Είπα "Δεν πειράζει! Κατα λάθος έγινε!"

Μεγάλωνα κ συνέχισα να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. 

Κάποιος κάποτε μου δωσε μια δυνατή κλωτσιά και πόνεσα.

Είπα πάλι "Δεν πειράζει! Κατα λάθος έγινε!"

Ωρίμαζα και χωρίς να το θέλω εμπιστευόμουν λιγότερους.

Κάποιος κάποτε μου δωσε μια γερή γροθιά στο στομάχι... πόνεσα πολύ ... έκλαψα...

Πάλι έπεισα τον εαυτό μου πως "Δεν είναι όλοι άνθρωποι ίδιοι!" Ακόμα μπορώ να εμπιστευτώ..."

Κάποιος κάποτε επιάσε την καρδιά μου και την ξερίζωσε...κι έπαψε να χτυπά...πάγωσε...

Από τότε παλεύει να βρει τη ζεστασιά που έχασε.

Παλεύει να βρει την πίστη στους ανθρώπους.

Μα οι άνθρωποι είναι άνθρωποι...

Ο καθένας δίνει τη δική του μάχη...και πληγώνεται...και πληγώνει...

Ένα έπεισα πια τον εαυτό μου

Όσο λιγότερο εμπιστεύεσαι, τόσο λιγότερο πληγώνεσαι... 

Ζωη Κοντόγιαννου